Robbeneiland

Een stralend zonnige en warme dag!

Na een boeiend (politiek...) afscheidsgesprek vanmorgen aan de ontbijttafel met Gail en een imposante medehuurder uit Eswatini, bij ons beter bekend als Swaziland (it's not the governments, it's the people...), in bijzijn van huiseigenaar, kunstenaar en stadsverfraaier John Bauer (keramiek), reden we gepakt en gezakt nog eens naar Waterfront. Daar konden we nu wel inschepen naar Robbeneiland: een avontuur op de toch nog steeds sterke deining in de oceaan...

Een beklemmende ervaring... alweer muren, hekken, poorten, prikkeldraad, tralies... de verbinding hiermee zit blijkbaar nog steeds in de hedendaagse mensen (zie eerdere post). "We serve with pride - ons dien met trots" is hier het hallucinante "Arbeit macht frei"-motto boven de toegangspoort.

Hier hebben mensen zich van hun slechtste kant laten zien (op uiterst brutale en inhumane wijze gevangen houden van anti-Apartheidsactivisten sinds 1959 met dan ook nog eens onderlinge discriminatie volgens ras...) maar ook van hun beste kant (uithouding van beproevende langdurige gevangenschap en zinloze vernederende dwangarbeid, voorbeeldige discipline als politieke gevangene, saamhorigheid uiteindelijk ook tussen gevangenen en bewakers, wederzijdse ondersteuning ook in opleiding/vorming ook van de bewakers, verzoening en vergeving...).

Aan de ex-politieke gevangene die ons rondleidde in de gevangenis, vroeg ik of mensen ooit gaan stoppen elkaar op deze inhumane wijze de duvel aan te doen. Zijn antwoord na enig aarzelen: "I don't think so"... tja, nog veel werk dus voor ons/de mensheid...

Terug in Kaapstad stapten we enigszins misselijk van de boot, van de golven of...