Bergrit over twee passen

Rijdend door Franschhoek zagen we allerlei Franstalige benamingen die nog deden denken aan de tijdens het bewind van 'zonnekoning' Lodewijk XIV uit Frankrijk naar Zuid-Afrika gevluchte Hugenoten, die inmiddels al weer lang verdwenen zijn: het mag er allemaal zijn én blijven in Zuid-Afrika!

Daarna ging het steil omhoog tegen de berg(en) op naar de Franschhoekpas. Onderweg waren er meerdere versperringen van de rijstrook aan de bergzijde wegens een naar beneden gekomen rotsmassa... Aan de andere kant van de berg bleek de zon te schijnen en was het heerlijk warm! Over een nagenoeg volledig verlaten weg kwamen we doorheen prachtige uitgestrekte landschappen (tussen de alomtegenwoordige bergen, waarvan het uitzicht éénmaal toch brutaal wordt verstoord door een batterij windturbines die we nog nergens anders hadden gezien...) en uiteindelijk langs een stuwmeer met de karakteristieke torentjes met overlaten (die zorgen voor de afvoer van het water als het te hoog komt) dan aan bij de Theewaterskloofdam in de rivier Sonderend (wellicht 'zonder eind'): een vaste aarden dam met aan ëén oever een lange overlaat waarlangs overtollig water naar beneden kan vloeien. Nu stond het water daarvoor te laag en was het stuwmeer dus alleen maar een (zoetwater) reservoir.

Door een mooi golvend landschap en met heel af en toe een tegenligger op de weg, reden we dan naar de N2 terug richting Kaapstad, die op dat punt nog niet het uitzicht heeft van een snelweg. Na wat oponthoud door onderhoudswerk met alternerend verkeer over een zeer lange afstand, trokken we weer de bergen in en verdween de zon: we namen de bochtige sir Lowry-pas volledig in de wolken/mist gehuld, voorwaar een uitdaging voor de chauffeur(s)...

Langs een eindeloze reeks townships met veel langs de baan stoppende taxibusjes en wandelende werknemers op weg naar huis na hun werkdag, voerde de uiteindelijk dan toch snelweg wordende N2 ons vlot terug naar Kaapstad: even uitpuffen na ons vertrek 3,5 uur eerder uit Franschhoek... een heel avontuur, maar absoluut de moeite waard.

En dan kondigt de thuisreis zich alweer aan: KLM stuurt ons de links voor online checkin op onze vlucht van morgenavond laat terug naar Amsterdam. Morgenochtend zullen we ingepakt zijn en met al onze bagage in de huurauto nog eens ons geluk beproeven voor de boottocht naar Robbeneiland (vertrek 11u aan het ons inmiddels welbekende Waterfront).